Library

X
feed icon rss

Your email was sent successfully. Check your inbox.

An error occurred while sending the email. Please try again.

Proceed reservation?

Export
  • 1
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    Pseudomonas for biological control of dutch elm disease (1989)
    Springer
    European journal of plant pathology 95 (1989), S. 293-304 
    Details
    ISSN: 1573-8469
    Keywords: Ophiostoma ulmi ; immunofluorescence microscopy ; xylem fluid pH ; water potential
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Agriculture, Forestry, Horticulture, Fishery, Domestic Science, Nutrition
    Description / Table of Contents: Samenvatting Voor biologische bestrijding van de iepeziekte doorPseudomonas spp. is een zekere populatiedichtheid van deze bacteriën binnen de boom vereist. Doelen van deze studie waren het verwerven van inzicht in de verspreiding van deze bacteriën door de boom en het verloop van de populatiedichtheid in de tijd, het bepalen van de beperkende faktoren van de habitat van de bacteriën en de selektie van isolaten die beter aan deze habitat zouden zijn aangepast. Immunofluorescentie-microscopie toonde dat de in de iep geinjecteerde bacteriën uitsluitend langs de wanden van de houtvaten voorkwamen. Blijkbaar is het xyleem de enige habitat van de in de boom gebrachte bacteriën. Deze xyleem-inhoud is arm aan voedingsstoffen, de pH bleek voor de getoetstePseudomonas isolaten steeds boven de voor de groei kritische waarden te blijven, maar de waterpotentiaal kan soms voorPseudomonas spp. gevaarlijk lage waarden bereiken. Een bacterie-isolaat dat beter aangepast was aan een lage waterpotentiaal bleek het in de iep beter te doen dan het wildtype. De verspreiding van de bacteriën door de boom bleef beperkt. De bacteriën leken niet te ontsnappen uit de vaten waar ze ingebracht waren. Wel werden in het tweede jaar consistent bacteriën uit de nieuwe jaarring geïsoleerd; wondweefsel of het wortelstelsel leverden mogelijk het inoculum.
    Notes: Abstract For biological control of Dutch elm disease byPseudomonas spp. a population of these bacteria has to be present within the tree. Gaining insight in the distribution of such bacteria, both spatially within the tree and over time, was one goal of this study, determining limiting factors of the habitat and selection bacteria better adapted to it, the other. Immunofluorescence microscopy showed bacteria only along the walls of the xylem vessels. Apparently the xylem is the only habitat of the introduced bacteria. The xylem lumen is low in nutrients, the pH proved to be above the minimum value critical for growth ofPseudomonas spp., but the water potential may reach dangerously low values for bacteria. An isolate better adapted to a low water potential proved to establish itself better within elm than the parent strain. Spatial distribution studies suggested that the bacteria did not escape from the vessels in which they were introduced, but bacteria were consistently isolated from the new annual ring in the second growing season. Probably the wound tissue or the root system served as a inoculum source.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF01977733
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
  • 2
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    Differences in pathogenesis observed among susceptible interactions of carnation with four races of Fusarium oxysporum f.sp. dianthi (1988)
    Springer
    European journal of plant pathology 94 (1988), S. 81-94 
    Details
    ISSN: 1573-8469
    Keywords: Dianthus caryophyllus L. ; pathotypes ; Fusarium oxysporum f. sp.lycopersici
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Agriculture, Forestry, Horticulture, Fishery, Domestic Science, Nutrition
    Description / Table of Contents: Samenvatting Tussen interacties van ‘Early Sam’-anjers met fysio's 1, 2, 4 en 8 vanF. oxysporum f. sp.dianthi werden verschillen in ziekteontwikkeling gevonden na wortel-zowel als stengelinoculatie. Fysio 1 gaf verbleking en verdroging van de bladeren. Aangetast vaatweefsel was gelijkmatig vaal of lichtbruin van kleur, en werd hevig gekoloniseerd, maar vrijwel niet afgebroken. Afweerreacties kwamen slechts traag op gang. Fysio 2 gaf vergeling, in het bijzonder van de hoofdnerven, en verdroging van de bladeren. Aangetast vaatweefsel was wit met donkerbruine randen. Gekoloniseerd weefsel werd afgebroken, hetgeen leidde tot de vorming van holten in het vaatweefsel. In de lagere gekoloniseerde delen traden veel afweerreacties op, hetgeen soms lokalisatie van het pathogeen tot gevolg had. Fysio 4 gaf eenzelfde ziekteontwikkeling als fysio 2, maar minder afweerreacties. Fysio 8 gaf lesies bij de hoofdnerven, en verbleking, verdroging en necrose van bladeren. Aangetast vaatweefsel was gelijkmatig lichtbruin van kleur. Afbraak van gekoloniseerd vaatweefsel werd zelden waargenomen; veel afweerreacties vergezelden de kolonisatie tot hoog in de stengel. Inoculatie van ‘Novada’ anjers met fysio's 1,2 en 4 vanF. oxysporum f. sp.dianthi had geen ziektesymptomen tot gevolg. Via de stengel geïnoculeerde planten lokaliseerden de infectie ter hoogte van het inoculatiepunt; de stengels van via de wortels geïnoculeerde planten waren onaangetast. De lokalisatiereactie trad ook op in ‘Early Sam’ en ‘Novada’ anjers na inoculatie via de stengel metf. oxysporum f. sp.lycopersici.
    Notes: Abstract Susceptible interactions of ‘Early Sam’ carnations with races 1,2,4, and 8 ofFusarium oxysporum f. sp.dianthi differed in pathogenesis, both after stem and after root inoculation. Race 1 induced pallescence and withering of leaves. Affected vascular tissue had a uniform pallid to pale brown colour; though heavily colonized, it was not or virtually not degraded. Defence reactions developed only slowly. Race 2 induced yellowing, of the midribs in particular, and withering of leaves. Affected vascular tissue was white with dark brown margins. Colonized tissue was degraded to leave vascular cavities. At lower heights of colonization, many defence reactions developed, which sometimes resulted in localization of the pathogen. Race 4 induced a similar pathogenesis as race 2, except for less intensive defence reactions. Race 8 induced midrib lesions on, and pallescence, withering and necrosis of leaves. Affected vascular tissue had a uniform light brown colour. Degradation of colonized vascular tissues was rare; instead, many defence reactions were observed, even at high heights in the plants. Races 1, 2 and 4 ofF. oxysporum f. sp.dianthi did not induce disease symptoms in ‘Novada’ carnations, known to be highly resistant to race 2. Stem-inoculated plants localized the infection close to the inoculation site; stems of root-inoculated plants remained unaffected. The localization response also occurred in ‘Early Sam’ and ‘Novada’ carnations stem-inoculated withF. oxysporum f. sp.lycopersici.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF01998398
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
  • 3
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    Control of Dutch elm disease by the sterol biosynthesis inhibitors fenpropimorph and fenpropidin (1988)
    Springer
    European journal of plant pathology 94 (1988), S. 161-173 
    Details
    ISSN: 1573-8469
    Keywords: Ophiostoma ulmi ; thiabendazole
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Agriculture, Forestry, Horticulture, Fishery, Domestic Science, Nutrition
    Description / Table of Contents: Samenvatting De iepeziekte kan onderdrukt worden door sterolbiosyntheseremmers die de overgang vanOphiostoma ulmi van de gistvorm in de hyfevorm remmen. Aan het eind van het tweede seizoen na een curatieve behandeling van 27 ‘Vegeta’ iepen met fenpropimorfsulfaat bleken 25 bomen geen symptomen van iepeziekte te vertonen. Alle controlebomen, die alleen metO. ulmi geïnoculeerd waren, waren duidelijk ziek. In een proef met ‘Commelin’ iepen werden drie fenpropimorfzouten en thiabendazool vergeleken. De zouten werden drie weken na de inoculatie metO. ulmi geïnjecteerd. Aan het eind van het tweede seizoen vertoonden geen van de bomen die met fenpropimorffosfaat of thiabendazool geïnjecteerd waren en slechts enkele bomen die met fenpropimorfacetaat of-sulfaat geïnjecteerd waren iepeziektesymptomen. Behandelingen met fenpropimorf (vrije base) en fenpropidinsulfaat werkten minder goed door de slechte opname van de fenpropimorfemulsie en de fytotoxiciteit van fenpropidin. Injectie met fenpropimorfsulfaat of thiabendazool zes weken na inoculatie leidde niet tot significante verschillen met de controlegroep die alleen metO. ulmi geïnoculeerd was. Een dosis fenpropimorffosfaat of-sulfaat van 7.5 of 10 g per boom met een gemiddelde boomdiameter van 26 cm bleek de iepeziekte volledig te kunnen onderdrukken. Uit residue-onderzoek bleek dat de concentratie van het fungicide gedurende de twee groeiseizoenen slechts langzaam afnam en dat het middel naar de nieuwe jaarring werd getransporteerd, twee voorwaarden voor een toepassing op praktijkschaal van fenpropimorf voor de bestrijding van de iepeziekte.
    Notes: Abstract Sterol biosynthesis inhibitors that inhibit the yeast-hyphae conversion inOphiostoma ulmi suppressed Dutch elm disease development in two elm clones. After curative treatment with fenpropimorph-sulphate of 27 ‘Vegeta’ elms which had previously been inoculated withO. ulmi, 25 trees did not show disease symptoms by the end of the second season. All 41 control trees, inoculated withO. ulmi only, were clearly diseased. In an experiment with ‘Commelin’ elms three fenpropimorph salts and thiabendazole were compared. Injection of the trees three weeks after inoculation withO. ulmi gave by the end of the second season no symptoms of Dutch elm disease in any of the trees injected with fenpropimorph-phosphate or thiabendazole, and in most trees injected with fenpropimorph-acetate or-sulphate. Similar treatments with the free base of fenpropimorph and fenpropidin-sulphate were less effective due to insufficient uptake of the fenpropimorph emulsion and phytotoxicity of fenpropidin-sulphate, respectively. Injection of fenpropimorph-sulphate or thiabendazole six weeks after inoculation withO. ulmi did not result in significant differences from the control group inoculated withO. ulmi only. Fenpropimorph-phosphate and-sulphate completely suppressed Dutch elm disease upon injection of only 7.5 or 10 g per tree (average tree diameter 28 cm). Residue analyses showed only a slow decrease in concentration of the fungicide over two growing seasons and an apparent transport into the new annual ring, other prerequisites for a possible future use for control of Dutch elm disease.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF01978005
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
  • 4
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    Histology of roots of resistant and susceptible carnation cultivars from soil infested with fusarium oxysporum f.sp. dianthi (1989)
    Springer
    European journal of plant pathology 95 (1989), S. 3-13 
    Details
    ISSN: 1573-8469
    Keywords: Dianthus caryophyllus ; phellem ; gums
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Agriculture, Forestry, Horticulture, Fishery, Domestic Science, Nutrition
    Description / Table of Contents: Samenvatting Resistente ‘Novada’ en vatbare ‘Early Sam’ anjers werden geplant in grond besmet metFusarium oxysporum f.sp.dianthi. Na vijf en tien weken werden de wortels van de planten bestudeerd. De extravasculaire delen van onbeschadigde jonge wortelgedeelten waren in beide cultivars nauwelijks gekoloniseerd. In de wortels van ‘Novada’ waren geïnfecteerde houtvaten meestal verstopt door gommen en omgeven door kurkweefsel. In oudere wortelgedeelten sloot het kurkweefsel rond verstopte vaten vaak aan op het kurkweefsel aan de buitenkant van het vaatweefsel, waarna de aangetaste vaten werden uitgestoten uit de wortel. Het kurkweefsel aan het worteloppervlak leek een belangrijke barrière te vormen tegen het binnendringen van de schimmel. In de wortels van ‘Early Sam’ en in enkele wortels van ‘Novada’ mislukte het afweerproces, en werd het vaatweefsel door de schimmel gekoloniseerd en vervolgens afgebroken. Aangetaste wortels werden na afloop van tijd hol. De bovengrondse delen van de meeste ‘Novada’ anjers werden niet gekoloniseerd en bleven gezond. De bovengrondse delen van de ‘Early Sam’ anjers, en op den duur die van enkele ‘Novada’ anjers, werden gekoloniseerd en verwelkten.
    Notes: Abstract Fusarium wilt-resistant ‘Novada’ and wilt-susceptible ‘Early Sam’ carnations were planted in soil infested withFusarium oxysporum f.sp.dianthi, and their roots studied after five and ten weeks. Both in ‘Novada’ and ‘Early Sam’, the extravascular tissue of undamaged young root parts were scarsely colonized. In roots of ‘Novada’, infected xylem vessels were usually occluded with gums and surrounded by phellem tissue. In mature parts of roots, the phellem surrounding occluded vessels often merged with the external phellem surrounding the vascular cylinder, after which the occluded vessels were shed from the roots. The phellem at the root surface appeared to be a strong barrier to fungal invasion. In roots of ‘Early Sam’ carnations, as well as in a few roots of ‘Novada’ carnations, the defence responses did not result in compartmentation of the fungus, and colonization and degradation of the vascular tissues followed. Diseased roots finally healthy. Shoots of ‘Early Sam’ carnations, and eventually a few shoots of ‘Novada’ carnations, were colonized and developed wilt symptoms.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF02000875
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
  • 5
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    Length and diameter of xylem vessels as factors in resistance of elms to Ceratocystis ulmi (1970)
    Springer
    European journal of plant pathology 76 (1970), S. 179-182 
    Details
    ISSN: 1573-8469
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Agriculture, Forestry, Horticulture, Fishery, Domestic Science, Nutrition
    Description / Table of Contents: Samenvatting Tweejarige scheuten van resistente iepen bleken lucht en water minder snel door te laten dan vergelijkbare scheuten van vatbare iepen. De vaten bij resistente iepen waren relatief kort en het percentage korte vaten was groter dan bij vatbare iepen. Het percentage grote vaten was kleiner bij resistante iepen dan bij vatbare. Dit zou een verklaring kunnen zijn voor de relatief geringe verspreiding van de sporen in de nieuwe jaarring van de resistente iepen.
    Notes: Abstract Conductivity of the vascular system of 2-year-old shoots as regards air and water was higher in susceptible than in resistant elms. The xylem vessels of resistant elms were relatively shorter and the percentage of short vessels was greater than in susceptible elms. The percentage of vessels with a large diameter was smaller in resistant elms than in susceptible ones. These results might explain the limited spreading of the spores in the new annual ring of resistant elms.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF01974328
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
  • 6
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    Pseudomonas for biological control of dutch elm disease. I. Labeling, detection and identification of pseudomonas isolates injected into elms; comparison of various methods (1989)
    Springer
    European journal of plant pathology 95 (1989), S. 281-292 
    Details
    ISSN: 1573-8469
    Keywords: Ophiostoma ulmi ; plasmid construct (pMON5003) metabolic marker ; transposon Tn903 ; immuno-agglutination ; lipopolysaccharide pattern ; cell envelope protein pattern ; DNA restriction fragments
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Agriculture, Forestry, Horticulture, Fishery, Domestic Science, Nutrition
    Description / Table of Contents: Samenvatting Voor een beter begrip van de mechanismen die ten grondslag liggen aan de biologische bestrijding van de iepeziekte doorPseudomonas spp. zijn gegevens over de verspreiding van de bacteriën binnen de iep en over het verloop van de bacteriedichtheid in de tijd nodig. Omdat klassieke biochemisch-taxonomische technieken niet geschikt zijn voor het identificeren van individuelePseudomonas-isolaten zijn drie alternatieve benaderingen vergeleken. Chemotaxonomie gebasserd op lipopolysaccharidepatronen, celenvelop eiwitpatronen of DNA-restrictiepatronen bleek betrouwbaar, maar arbeidsintensief. Merken van bacteriën met een transposon (Tn903) of een zogenaamde ‘metabolic marker’ (het LacZY gen, dat codeert voor β-galactosidase en lactose permease) maakte een betrouwbare identificatie van herisolaten mogelijk. Het bleek echter dat de populatiedichtheid van transposon-gemerkte bacteriën in de iep sneller afnam dan de dichtheid van wildtype populaties. Ook bleek het plasmide met het LacZY gen uit de bacterie-populaties te verdwijnen. Blijkbaar had zowel het transposon als het plasmide een negatief effekt op de bacteriën, wat deze methode onbetrouwbaar maakt omdat de verkregen gegevens niet geëxtrapoleerd mogen worden naar het bijbehorende wild-type. Identificatie met immuno-agglutinatie met een antiserum bereid tegen het betreffendePseudomonas-isolaat bleek specifiek en snel. Immuno-agglutinatie bleek daarom de beste methode voor routinewerk. Studie naar het verloop van dePseudomonas populatie in twijgen van iepen liet zien dat zich binnen drie maanden een stabiele bacteriepopulatie instelde (circa 7×104 bacteriën per twijgmonster), maar dat de bacteriën zich mogelijk niet naar hoger gelegen xyleemelementen konden verspreiden vanuit de houtvaten waar zij bij inoculatie waren ingebracht.
    Notes: Abstract To understand the mechanisms involved in biological control of Dutch elm disease byPseudomonas, data were needed on the distribution of the introduced bacteria within elm and on the development of the bacterial population over a period of time. As traditional biochemical identification techniques are not suitable for distinguishment between individualPseudomonas isolates, three alternative approaches were compared. 1) Chemotaxonomy, using lipopolysaccharide pattern, cell envelope protein pattern or DNA restriction fragment pattern. These techniques were reliable, but tedious. 2) Labeling bacteria with a transposon (Tn903) or a plasmid construct (pMON5003) with a metabolic marker (Lac ZY, coding for β-galactosidase and lactose permease) allowed for a reliable identification of reisolates. However, populations of transposon-labeled bacteria in elms declined much faster than populations of the unlabeled wild type. The plasmid carrying the metabolic marker disappeared from the bacterial populations over time. Apparently both the transposon and the plasmid were a disadvantage to the bacteria compared with the wild type parent strains. 3) Immunoagglutination of representative reisolates with an antiserum against theP. fluorescens isolate in use proved to be specific and fast. For routine purposes the immunoagglutination test therefore was the best method of the various ones employed. Studies on the distribution of aPseudomonas isolate in elm twigs showed that a stable bacterial population developed in the twigs within three months, but that the bacteria in general did not escape from the xylem vessels in which they were introduced.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF01977732
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
  • 7
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    The growth of aggressive and non-aggressive strains of Ophiostoma ulmi in susceptible and resistant elms, a scanning electron microscopical study (1976)
    Springer
    European journal of plant pathology 82 (1976), S. 51-65 
    Details
    ISSN: 1573-8469
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Agriculture, Forestry, Horticulture, Fishery, Domestic Science, Nutrition
    Description / Table of Contents: Samenvatting Verschillende houtpreparatie-technieken voor bestudering van de groei vanOphiostoma ulmi in iepeweefsel met behulp van de SEM werden vergeleken. Alle waarnemingen werden 10–14 cm boven de plaats van inoculatie gedaan. ‘Critical point drying’ bleek de meest bruikbare methode. In de resistente iep,Ulmus hollandica kloon 390, geïnoculeerd met een niet-agressieve stam vanO. ulmi werden eerst 5 dagen na inoculatie hyfen gevonden in tegenstelling tot de vatbare iep,U. hollandica kloon Belgica waarin zowel na inoculatie met de agressieve als met de niet-agressieve stam hyfen konden worden gevonden binnen 2 dagen. AlsU. hollandica kloon 390 geïnoculeerd werd met de agressieve stam kon de schimmel reeds na 3 dagen worden gevonden. Binnendringen van de schimmel door de vaatwand werd waargenomen, maar alleen via de stippels.
    Notes: Abstract Different wood preparation techniques for a SEM study of the growth ofOphiostoma ulmi (Buisman) Nannf. in elm tissue were compared. Critical point drying appeared to be the most suitable method. All observations were made 10–14 cm above the site of inoculation. In the resistant elm,Ulmus hollandica cl. 390, inoculated with a non-aggressive strain ofO. ulmi, no hyphae could be found until 5 days after inoculation. However, whenU. hollandica cl. 390 was inoculated with the aggressive strain, the fungus could already be observed after 3 days. In the susceptible elm,U. hollandica cl. Belgica, whether inoculated with an aggressive or non-aggressive strain, hyphae were found within 2 days after inoculation. The fungus appears only to penetrate the vessel pits and has at no time been seen to penetrate the cell wall directly.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF01976951
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
  • 8
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    Does a vascular fungus of tomato induce a defence response or a change in host plant quality that also affects the oviposition of spider mites? (1992)
    Springer
    Experimental and applied acarology 16 (1992), S. 227-236 
    Details
    ISSN: 1572-9702
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Biology
    Notes: Abstract It has been suggested that previous infection by a vascular fungus causes induced resistance against two-spotted spider mites. To test the generality of this phenomenon, a series of experiments was carried out using two lines of tomato, differing only in resistance againstFusarium. In addition, tests were done in order to see whether the defense response against the fungus also affects the phytophagous mite directly. Inoculation of tomato plants with a vascular fungus (Fusarium oxysporum f.sp.lycopersici race 1) prior to infestation with spider mites caused a decrease in the rate of oviposition of two-spotted spider mites (Tetranychus urticae) on aFusarium-susceptible line, but only when plants were moderately to severely wilted. Spider mite oviposition did not change significantly of a previously inoculatedFusarium-resistant line. AsFusarium causes vascular occlusion and wilting of the plants, drought stress was experimentally induced to determine its influence on the reduction of oviposition. Drought caused a significant reduction in spider mite oviposition. We conclude that the effect of previousFusarium-inoculation on spider mite oviposition is primarily due to the fungus affecting the quality of the host plant (including the effect it may have on the composition of defensive compounds), rather than due to the stimulation of the defense system of the plant. SinceFusarium seals off the xylem vessels, thereby causing wilting of susceptible plants, the reduction in mite oviposition may well be due to drought stress in the leaves, rather than due to the production of phytoalexins.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF01193805
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
  • 9
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    The phytotoxicity of some phenolic metabolic products of Ophiostoma ulmi to ulmus sp. (1980)
    Springer
    European journal of plant pathology 86 (1980), S. 229-237 
    Details
    ISSN: 1573-8469
    Keywords: Ulmus glabra ; U. hollandica ; diaporthic acid ; [14C]-C10 phenolic acids ; 4-hydroxyphenylacetic acid ; phytotoxicity
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Agriculture, Forestry, Horticulture, Fishery, Domestic Science, Nutrition
    Description / Table of Contents: Samenvatting De C10 fenolzuren, 2,4-dihydroxy-6-acetonylbenzoëzuur (1) en haar 6-(1-hydroxy acetonyl) (2) en 6-pyruvyl (3) analogen, metabolische produkten vanO. ulmi in synthetisch medium, worden ook in medium bereid met iepeweefsel gevormd, maar worden snel omgezet als de koolstofbron uitgeput is. De fytotoxiciteit van deze zuren en hun 4-0-methylethers (4–6 respektievelijk) en van 4-hydroxyphenylazijnzuur (7) voor afgesneden scheuten vanU. glabra enU. hollandica werd onderzocht. Geen van de C10 zuren veroorzaakten constant verwelking of bladnecrosen inU. glabra, maar alle drie waren toxisch voorU. hollandica. Diaporthinezuur (4) veroorzaakte ernstige bladnecrosen in beideUlmus soorten en het fenolzuur (7) veroorzaakte in beide verwelking en necrosen vanU. glabra scheuten. Pogingen om deze effecten in jongeU. glabra bomen te reproduceren mislukten. Autoradiografie vanU. glabra scheuten behandeld met [14C]-gemerkte zuren (2) en (4) vertoonde een uniforme verspreiding van radioactiviteit in de weefsels, maar de gemerkte zuren konden niet teruggewonnen worden.
    Notes: Abstract The c10 phenolic acids, 2,4-dihydroxy-6-acetonylbenzoic acid (1) and its 6-(1-hydroxyacetonyl) (2) and 6-pyruvyl (3) analogues, metabolic products ofO. ulmi on a chemically defined medium are also produced on elm tissue medium but are rapidly metabolised once the carbon source is exhausted. The phytotoxicity to cut shoots ofU. glabra andU. hollandica of these acids and their 4-0-methyl ethers (4–6 respectively) and of 4-hydroxyphenylacetic acid (7) has been investigated. None of the C10 acids consistently caused wilting or leaf necrosis inU. glabra but all three were toxic toU. hollandica. Diaporthic acid (4) caused severe leaf necrosis in bothUlmus sp. and the phenolic acid (7) caused wilting and necrosis ofU. glabra shoots. Attempts to reproduce these effects in rootedU. glabra saplings were unsuccessful. Autoradiography ofU. glabra shoots treated with [14C]-labelled acids (2) and (4) showed a uniform distribution of radio-activity in the tissues, but the labelled acids could not be recovered. There is no evidence that the low molecular weight metabolic products ofO. ulmi are toxic to rooted saplings or proof that they are formed in vivo.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF01977298
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
  • 10
    Electronic Resource
    Electronic Resource
    Tylose formation in elms after inoculation with an aggressive or a non-aggressive strain of Ophiostoma ulmi or with a nonpathogen to elms (1977)
    Springer
    European journal of plant pathology 83 (1977), S. 241-243 
    Details
    ISSN: 1573-8469
    Source: Springer Online Journal Archives 1860-2000
    Topics: Agriculture, Forestry, Horticulture, Fishery, Domestic Science, Nutrition
    Notes: Samenvatting De hypothese dat de thyllenvorming in de houtvaten van de iep als reactie op een infectie metOphiostoma ulmi alleen in de compatibele waardplant-pathogeen combinatie vertraagd zou zijn, werd getoetst. Er bleek geen significant verschil in snelheid van thyllenvorming op te treden als de vatbare kloon Belgica geïnoculeerd werd met een agressieve en een niet-agressieve stam vanO. ulmi of metFusarium oxysporum f. sp.lycopersici, een niet-pathogeen voor iepen. Overeenkomstige resultaten werden verkregen wanneer kloon 390, die resistent is tegen de niet-agressieve stam vanO. ulmi, geïnoculeerd werd met deze drie schimmels. In deze gevallen wordt de snelheid van thyllenvorming alleen bepaald door de aard van de betreffende iepekloon.
    Type of Medium: Electronic Resource
    URL: http://dx.doi.org/10.1007/BF01977036
    Library Location Call Number Volume/Issue/Year Availability
    BibTip Others were also interested in ...
    Paper (German National Licenses)
    Fulltext
Close ⊗
This website uses cookies and the analysis tool Matomo. More information can be found here...